‘Ik kan het niet.’
‘Ik durf het niet.’
‘Dat is toch niet voor mij weggelegd.’
‘Zo goed ben ik niet…’
Ken je ze? Belemmerende gedachtes? Gedachtes die er voor zorgen dat je uiteindelijk niet doet wat je heel graag zou willen. Of dat nu die baanwissel is, een ander huis kopen, een wereldreis maken of voor jezelf beginnen…
Vorige week, in de training centering, gingen we aan de slag met overtuigingen. Via een positieve insteek, want we mochten onze wens vertellen. Ons doel waaraan we tijdens de behandeling wilden werken en waarin we ons zelf toch nog wel in de weg zaten.
Om dat doel helder te krijgen, moet er goed doorgevraagd worden. Tot je bij de kern bent. Waar je je heel erg bloot voelt. Waar je geraakt ben. Waar de tranen vloeien…
‘Jij wilt een eigen praktijk? Ok, en waarom dan?’
‘Om mensen te kunnen helpen.’
‘Oh, en waarom wil je mensen helpen?’
‘Omdat ik dat fijn vind.’
‘Prima, waarom vind jij dat fijn? Wat doet dat met jou?’
Kun je het gesprek voorstellen? Om dan uiteindelijk uit te komen op zaken als eigenwaarde, geloven in je zelf, respect voor jezelf hebben, vertrouwen op jezelf.
En wat heeft dat dan te maken met centering?
Nou, iedereen heeft in zijn lijf een kapstok. Een kapstok die bestaat uit een deel van je skelet (de wervelkolom en de schedel) en spieren die daaraan vastzitten. Als je kapstok goed werkt, sta je stevig, stabiel, krijgen ze je niet zomaar omver. Ook niet als er tegen je aan geduwd wordt.
Wat nu als je geconfronteerd wordt met één van je overtuigingen? Natuurlijk wel naar het positieve gedraaid, want bij kinesiologie is het glas half vol. Dus ‘Ik geloof in mezelf’ of ‘Ik ben goed genoeg’.
In je lijf merk je dan al onrust, want jouw overtuiging is dat dat helemaal niet zo is.
En wat dan als iemand dan ook nog heel zachtjes tegen je schouder gaat duwen? Sta je dan stevig? Of moet je je schrap zetten om te blijven staan? Misschien kun je helemaal niet blijven staan.. Alles is mogelijk.
Het kost je lijf op dat moment heel veel energie om rechtop te blijven staan. Letterlijk.
Je bent moe. Daardoor en door je belemmerende gedachtes, zet je geen stappen op het pad wat je ambieert. Waar je dan weer van baalt.
Bij centering wordt er via het lijf gewerkt aan je overtuigingen. Of beter dus, wat het je oplevert als je je overtuigingen aan de kant veegt. ‘Ik kan ….’, ‘Ik ga….’
En jeeeee, wat een energie komt er dan vrij. En uit eigen ervaring kan ik je zeggen: je staat als een boom! En niet zo’n ielig boompje, maar zo stevig als een eeuwenoude eik. Zelfs als er iemand tegen aan duwt. En ook als je oude overtuigingen en een graadje erger dan die, tegen je aan gegooid worden.
Mooi hè?
Kan jij ook wel wat hulp gebruiken bij stevig staan? Wil jij ook wel afscheid nemen van niet dienende overtuigingen? Je weet me te vinden!
Oh ja, dit is niet alleen voorbehouden aan volwassenen. Dit werkt ook perfect bij kinderen. Via het lijf, ipv het hoofd…. Zo fijn!
