Site Logotype
Kinderen

Buikpijn…

Vanmorgen kwam zoonlief al vroeg bij me staan.
“Mam, ik heb buikpijn en het zit daar.” Hij wees zijn navel aan. Een gebied waar, vooral bij kinderen, de spanning zich vastzet.
“Ben je al naar de wc geweest?”
Dat was hij, maar hij voelde nog steeds de pijn.
“Ga je vandaag iets doen wat je spannend vindt?”
“Vandaag hebben we Cito’s….”, zei hij met zachte stem en een beteuterd gezichtje.

En weet je, als hij zich ergens geen zorgen om hoeft te maken, zijn het de cito’s. In de regel scoort hij goed, zijn gewone werkniveau ligt 1, 2 of 3 groepen hoger, wij hechten er weinig waarde aan, en zijn leerkracht ook niet. Wij weten wat hij kan en wat hij nog mag leren. Dus wat ons betreft geen druk. Die druk kwam echt uit hemzelf.


“Dat is naar als je buikpijn hebt omdat je CITO-toetsen moet maken. Kom daar gaan we iets aan doen.”
Ik ben naast hem gaan zitten, heb mijn hand op zijn voorhoofd gelegd, en heb een paar vragen gesteld en hem alleen maar laten vertellen.
“Waarom vind je Cito’s spannend?”
“Wat is het allerergste wat kan gebeuren?”
“Is dat echt zo erg?”

2 minuten duurde het, en toen was zijn buikpijn weg. Helemaal over.


Zo simpel kan het zijn. En dat kan jij ook. Probeer maar eens:
Hand op voorhoofd, stel een vraag en laat maar vertellen. Laat juist vertellen wat het allerergste is wat kan gebeuren.
That’s it!

En zijn CITO-toetsen? Die gingen supergoed!
Share

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *